อมยิ้มกับภาษาถิ่นรามราช

ขี้เย้อ         แปลว่า   ขยะ
หัวซักเซอ    แปลว่า    ตะไคร้  
หมากคอแลน  แปลว่า    มะแงว  
ซะไล,ซะไลเหอะ   แปลว่า  มีอารมณ์ที่โกรธอย่างรุนแรง
เอ็ดพะเล้อ   แปลว่า  ทำอะไร,มีอะไร
มอน   แปลว่า  ยางลบ
แจ   แปลว่า  มุม
โกน   แปลว่า  กวน,ยั่วโมโห
พัง   แปลว่า  ฟัง
ซ่ง   แปลว่า  กางเกง
ผักลังแงะ   แปลว่า  ผักสะแงง
ตาหมอ   แปลว่า  พ่อหมอ
กะผ้าย   แปลว่า  ผ้าขี้ริ้ว
โบ่ง   แปลว่า  ช้อน
ไม้ทู  แปลว่า  ตะเกียบ
ดังไพ   แปลว่า  ก่อไฟ
กับไพจ๊าด   แปลว่า   ไม้ขีดไฟ
คุ้ยเตว   แปลว่า  ก๋วยเตี๋ยว
โห  แปลว่า   หัวเราะ
เมือ   แปลว่า  กลับ
ซักลังแง๊ง   แปลว่า  นอคอยู่กับที่
เจอ  แปลว่า  ใจ
เกิบ  แปลว่า  รองเท้า
แก้มบ๊อก   แปลว่า  ลักยิ้ม
หุดัง  แปลว่า  จมูก
กะเซอ   แปลว่า  ที่ดักจับปลา
เนี้ยว   แปลว่า  สัตว์น้ำจำพวกหนึ่งที่เป็นตัวอ่อนของแมลงปอ
ฮิ้น   แปลว่า  ไร
ดังหวีก   แปลว่า  จมูกหัก
เจ   แปลว่า   ค้างคาว
กะยัง  แปลว่า  อุปกรณ์ที่ใช้ใส่ของสานด้วยไม่ไผ่
แมงกะเบื้อ   แปลว่า  ผีเสื้อ
แมงน้ำโมะ   แปลว่า  แมลงปอ
แมงงองแง๊ง   แปลว่า   คนที่ชอบทำตัวงี่เง่า
กะยังว่ากะยังว่า   แปลว่า  ก็บอกแล้วแต่ไม่ฟัง
หูปาก   แปลว่า  ปาก
ผญาแถน   แปลว่า  เธอ  คุณ
จะลิก   แปลว่า  สำลักน้ำ
ขัว   แปลว่า  สะพาน
คะลำ  แปลว่า  ห้าม
คึเป็นคะล้า    แปลว่า  ทำไมเป็นอย่างนี้
กะลูม   แปลว่า  กล่องเปล่า  กล่อง(]ลัง)
อิดู   แปลว่า   สงสาร
                                                          

                                          คัยที่รู้จักคำต่างๆช่วยกันแสดงความคิดเห็นด้วยน่ะค่ะ..






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น